25 DE NOVEMBRO – DÍA INTERNACIONAL CONTRA A
VIOLENCIA DE XÉNERO
ARTIGO DE OPINIÓN
Dende
a Rede de Mulleres queremos facer unha reflexión ao redor deste 25 de novembro.
O día
internacional contra a violencia de xénero, non pode empregarse para
mercantilizar máis ás mulleres, co fin de aparentar unirse á loita pola igualdade.
Neste 25 de novembro, non hai nada que
celebrar xa que…
-
Sufren violencia institucional (Vitimización secundaria):
Sufren violencia institucional (Vitimización secundaria):
A atención ás mulleres en procesos de violencia depende
da empatía e da profesionalidade máis que da calidade do servizo.
As prestacións económicas son contías miserables insuficientes
para poder empezar unha vida independente.
As crianzas non son escoitadas, non hai suficientes servizos
especializados para elas, as pensión de alimentos son insuficientes…son as
grandes esquecidas e maltratadas polas institucións cando se lle adxudica o
dereito a visitas ós agresores.
O dereito á unha vivenda digna non existe, e as dificultades sociais para acceder a ela increméntanse nos procesos de violencia. A solución das institucións son casas de acollida, pero son moitas as mulleres que non queren ou non poden ingresar nelas (mulleres en situación de drogodependencias, mulleres con fillos homes maiores de 18 anos, mulleres que conviven con animais...)
Por
todos estos motivos, e os todos aqueles que non nomeamos, non temos nada que
celebrar.
Reivindicamos o 25 de novembro como día internacional contra a violencia de xénero. Un día de loita, de visibilización das eivas, das dificultades coas que as mulleres nos atopamos no día a día, un día para coñecer a realidade que impide que moitas mulleres todavía non sexan capaces de romper cunha relación violenta.
Reivindicamos o 25 de novembro como día internacional contra a violencia de xénero. Un día de loita, de visibilización das eivas, das dificultades coas que as mulleres nos atopamos no día a día, un día para coñecer a realidade que impide que moitas mulleres todavía non sexan capaces de romper cunha relación violenta.
Porque
non só hai que elexir entre denunciar ou non denunciar…
Por
todos estos motivos a Rede sigue loitando por un acompañamento ás mulleres con
profesionalidade, pero tamén con perspectiva de xénero, horizontal, con
empatía, un acompañamento cercano que realmente empodera ás mulleres na súa
toma de decisións. Somos conscientes de que os dereitos sociais e económicos
son a base material para poder comezar a recuperación psicosocial, pero a axuda
mutua entre mulleres tamén é esencial para poder comezar o camiño.
Defendemos
o dereito a vivir en paz.
