A INDEFENSIÓN DAS MULLERES ANTE A VIOLENCIA DE XÉNERO

Ela mesma recoñece que empregou unha navalla de 5 cm. e que o lesionou, sabe o que fixo pero nunca tivo intención de asasinalo. Como di a propia sentenza, Noemí chamou de inmediato á familia da ex parella e foi avisado o servizo de urxencias. Non o volveu a atacar nin lle impediu que saíra da casa.

O que debemos plantexarnos toda a sociedade e as institucións é: que levou a esta muller a facelo? Sería o maltrato sufrido durante toda a súa vida? A relación tóxica á que ningún dos dous puido poñerlle fin? E, sobre todo, podería terse evitado esta situación?

Seguimos a sufrir un dobre baremo: no caso de Noemí, a súa ex parella é culpable dun delito de lesións sobre a muller polo que se lle condenou a sete meses de cárcere que non cumprirá , ela en cambio foi condenada a tres anos e medio de cárcere por un delito de lesións con instrumento perigoso, algo totalmente desproporcionado se temos en conta o pouco que lle custa aos maltratadores atacar a unha muller, quebrantar unha orde de afastamento ou acabar coa súa vida ou coa das súas crianzas.

Noemí non só foi vítima de violencia de xénero, senón que agora está tamén a sufrir a violencia institucional. É vítima dunha xustiza inxusta, como é posible que dez anos despois dos feitos teña que entrar no cárcere? Dez anos nos que conseguiu saír desa relación destrutiva, recompoñer a súa vida cun traballo estable e quedar totalmente reintegrada na sociedade. De que serve agora que cumpra catro anos de cárcere? Aínda que cometeu un delito, o noso sistema non busca vinganza senón rehabilitar ás persoas e Noemí xa está totalmente rehabilitada.

 Isto non é unha xustiza efectiva nin para a vítima nin para o culpable. Mesmo a sentenza recoñece unha dilación indebida e inxustificable neste proceso, que traerá consigo ca vida desta muller nunca volva a ser normal e todo o traballo terapéutico levado a cabo durante estes anos quedará en nada, como afirman os informes dos seus psiquiatras.

Na Rede de Mulleres Veciñais contra os Malos Tratos de Vigo coñecemos de primeira man  as dificultades que soportou, levamos anos apoiándoa e por iso reclamamos o Indulto e a suspensión da pena de Noemí, é un castigo desproporcionado tras dez anos de xuízo. Convocaremos a vindeira semana unha rolda de prensa para denunciar esta senrazón.

INDULTO E PARALIZACIÓN DA ORDE DE INGRESO EN PRISIÓN DE NOEMÍ OTERO